Toni Milaqi "The execution of Devil" (acrylic on canvas and mixed technique, 130x100 cm, 2001)
Dikur pikturoja shpesh Djallin. E ndeshja perdite -kudo. S'ishte nevoja te beja udhetime te gjata, as pervjedhje ne kohe, as mundim te madh s'do ky akt. Thjesht mund te hedhesh syte ne dhomen tende, apo te nxjerresh koken ne dritare dhe te keqyresh jashte.
Te shohesh kuajt e drobitur tek terheqin karrocat mes sharjesh, fshikullimash kamzhikesh, e stermundimesh fizike. Mjafton te shohesh me c'kenaqesi shqyen peshku vigan, trupin e tkurrur -prej frikes- te peshkut te vogel. Se si perpiqemi t'i shmangemi dores se ndotur te lypsarit, tek kacaviret keshtjellave sterile te brendise sone. Se si u keputen gjunjet zambakeve prej thatesise perveluese. Se si vdesin ne ajer pellumbat e eger. Se si ngasherehet qiejt mes bubullimash e vetetimash te frikshme, kur mendojne Parajsen e Humbur ...
Te takosh Djallin s'eshte ndonje gje e madhe. Ai eshte shtruar kembekryq ne sofren tone, dhe ne -nen delirin e dehjes- qeshemi dhe zgerdheshemi ...