Toni Milaqi "Proposal For a New National Hero" (acrylic on canvas, 120x90 cm, 2009)
Eshte koha e ndryshimeve te medha. Koha kur zhveshim heronjte mesjetare nga ngallosjet dhe xixat mitologjike, nga atributet qiellore dhe aureolat e shenjta, me te cilat i veshen ankthet ekzistenciale te instikteve me shoviniste te prinderve tane. Koha kur rrezojme mitet e shkuara, per te ngritur te reja, me te pangijshme, me te egra, me radikale. Koha kur shtypim nen thundra te hekurta gjithcka te huaj, per te shijuar deri ne ekstaze cdo sterkalth te mediokritetit tone njerezor. Koha kur piedestalet e boshatisur prej perendive te vrara, ashtu te plurosura, behen gati te presin te tjera shembelltyra -po aq meskine, porse me moderne- te ekzistences tone, per t'u hedhur poshte dhe per t'u bere shkrumb me te njejten menyre prej filizave pasardhes. Koha kur heronjte u arratisen, sepse askush nuk ka nevoje per heroizmat.
Ne kohe te tilla mendoj se cdokush mund te hipe ne kale (qofte edhe te drunjte), e qe andej te bej sehir kasten e re pushtetare, e cila ndonese konform gjithe prirjeve te modes, veshtire te mund t'i pervidhet D.N.A. totalitare te baballareve te kuq. Mjafton te hipesh ashtu, ne kalin e drunjte te fotografeve te dikurshem dhe te keqyresh perreth, te veresh se si vjedhin e shkaterrojne, se si abuzojne e shperdorojne, se si hane me babezi deri ne plasje, e se si fryhen e fryhen si shushunja te pangopura me cdo pikez te gjakut tend.
Ti je heroi miku im, kaloresi legjendar, vigani anonim, prijesi i lavdishem, luftetari i paepur, mbreti i pashoq, udheheqesi sypetrit ne perandorine dhe principatat e hicit!
Eshte koha e ndryshimeve te medha. Koha kur zhveshim heronjte mesjetare nga ngallosjet dhe xixat mitologjike, nga atributet qiellore dhe aureolat e shenjta, me te cilat i veshen ankthet ekzistenciale te instikteve me shoviniste te prinderve tane. Koha kur rrezojme mitet e shkuara, per te ngritur te reja, me te pangijshme, me te egra, me radikale. Koha kur shtypim nen thundra te hekurta gjithcka te huaj, per te shijuar deri ne ekstaze cdo sterkalth te mediokritetit tone njerezor. Koha kur piedestalet e boshatisur prej perendive te vrara, ashtu te plurosura, behen gati te presin te tjera shembelltyra -po aq meskine, porse me moderne- te ekzistences tone, per t'u hedhur poshte dhe per t'u bere shkrumb me te njejten menyre prej filizave pasardhes. Koha kur heronjte u arratisen, sepse askush nuk ka nevoje per heroizmat.
Ne kohe te tilla mendoj se cdokush mund te hipe ne kale (qofte edhe te drunjte), e qe andej te bej sehir kasten e re pushtetare, e cila ndonese konform gjithe prirjeve te modes, veshtire te mund t'i pervidhet D.N.A. totalitare te baballareve te kuq. Mjafton te hipesh ashtu, ne kalin e drunjte te fotografeve te dikurshem dhe te keqyresh perreth, te veresh se si vjedhin e shkaterrojne, se si abuzojne e shperdorojne, se si hane me babezi deri ne plasje, e se si fryhen e fryhen si shushunja te pangopura me cdo pikez te gjakut tend.
Ti je heroi miku im, kaloresi legjendar, vigani anonim, prijesi i lavdishem, luftetari i paepur, mbreti i pashoq, udheheqesi sypetrit ne perandorine dhe principatat e hicit!